دردانه مادر

  آراد عزیزم سلام خداروشکر پنج ماهت تموم شد و وارد ششمین ماه زندگیت شدی. ایشالله یک ماه دیگه باید بهت غذا بدم. بابت این موضوع خیلی خوشحالم. آخه این روزا می فهمی غذا یعنی چی. سر سفره که میشینیم توام شروع به جویدن می کنی و با حرکت قاشق چشمای توام حرکت می کنه. واقعا دلم کباب میشه. کاملا می فهمی که ما داریم یه چیزی می خوریم.  آخر هفته گذشته رفتیم لاهیجان. دفعه قبل که شمال رفتیم توی شکمم بودی یادت میاد عزیزم؟ اما این بار توی بغلم بودی پسرم لمست می کردم و خدا رو شکر می کردم. این چند وقت من خیلی با تو درگیر بودم و خودمو فراموش کرده بودم. واسه همین باباییت خواست که آب و هوا عوض کنیم. دستش درد نکنه خیلی خوب بود. خونه دوست باباییت ...